Çocuklarda gün sonu sendromu
Gün kararmaya başladığında, birçoğumuzun içini saran o huzursuz edici his, aslında çok daha derin bir dehşetin yansıması olabilir. “Gece korkusu” ismi verilen bu durum, çocukluk yıllarında şekillenen bir ruhsal pürüz olup, bazen yıllarca devam edebilir.
Çocukların karanlıkta gördüğü şeyler ya da yalnız kalma korkusu, geçmişte yaşanan travmaların ve yanlış ebeveyn tavırlarının bir sonucu olarak kendini gösterebilir.
Gece korkusu, ekseriyetle sanrılara dayalı bir dehşettir; örneğin, karanlıkta görünmeyen objelerin var olduğuna inanılır. Bu durum, bazen meskendeki eşyaların korkutucu objeler üzere algılanmasına yol açar.
Bu tıp endişeler, bireylerin günlük hayatlarını, bilhassa uyku sistemlerini olumsuz etkileyebilir. Havanın kararmasıyla birlikte yaşanan kalp çarpıntısı, süratli nefes alıp verme ve derin telaşlar, gece dehşetinin tipik belirtilerindendir. Çocuklarda ise uyandıklarında ağlama, bağırma yahut yataklarını ıslatma üzere tepkiler gözlemlenebilir.
Gece dehşetinin pek çok farklı kaynağı vardır. Geçmişteki travmalar, ailedeki huzursuzluklar yahut karanlıkta kaybolan inanç duygusu, bu dehşetin temel nedenlerinden bazılarıdır.
Özellikle, çocuğun kaygılarının göz arkası edilmesi yahut abartılması, endişenin daha da pekişmesine neden olabilir. Bunun yanı sıra, karanlıkta yalnız kalma korkusu, geçmişte yaşanan ayrılıklar ya da kayıplarla da bağlantılıdır. Bireyler, karanlıkta inançta hissetmedikleri için bu kaygıyı ağır halde yaşayabilirler.
Peki, gece korkusu nasıl tedavi edilir?
Tedavi sürecinde birinci adım, endişenin kaynağını bulmak ve bireyin bu kaygıya karşı yaklaşımını değiştirmektir. Meskendeki ortamın sakinleştirici hale getirilmesi, gece endişesiyle başa çıkmanın değerli bir adımıdır. Bilhassa nefes idmanları ve gevşeme teknikleri, bireyin rahatlamasına yardımcı olabilir. Fakat, kaygıların derinlemesine çözülmesi için profesyonel yardım almak birden fazla vakit gereklidir.
