Hayvanlara neden bağlanırız?
Hayvanlar ve beşerler ortasındaki bağlantıyı daha yeterli anlamak ismine yapılan bilimsel çalışmalar, bu bağın ruhsal temellerini keşfetmeyi hedefliyor. Kanadalı araştırmacılar, insanların başka çeşitlere duyduğu yakınlık hislerinin altında yatan sebepleri incelemiş ve hayvan-insan dayanışmasının nedenlerini ortaya koymuşlar.
Çalışmalara nazaran, hayvanlar bizim hayatımızın değerli bir kesimi ve bu alakanın temelinde, birbirimizi anlamaya dayalı karmaşık bir bağ var. Bu bağ, yalnızca evcil hayvanlarla değil, tıpkı vakitte tabiatta yaşayan tüm hayvanlarla da olan bağımızda kendini gösteriyor.
Hayvanlarla kurduğumuz dayanışmanın, insanlık tarihindeki toplumsal kimlik anlayışımızı yine şekillendirdiği bir gerçektir. Toplumun kimi kısımlarında, hayvanlarla paylaşılan bu ömür, bir cins “biz ve onlar” ayrımından çok, karşılıklı bir dayanışma olarak hissediliyor.
Bu, hayvanlarla birlikte inançta olma ve birbirine bağlılık hissinin bir yansımasıdır. Hayvanlar, bizlere yalnızca fizikî değil, tıpkı vakitte duygusal olarak da eşlik eder. Bu sebeple, hayvanlara yakınlık gösteren bireyler, birebir vakitte toplumsal empatiyi güçlendiren bireyler oluyorlar.
Özellikle meskende hayvan besleyen şahıslar, hayvanlarını yalnızca birer konut arkadaşı değil, ailelerinin birer kesimi olarak görüyorlar. Bu, insanın hayvanlarla daha derin bir bağ kurmasına ve öteki hayvanların hayat şartlarına karşı daha hassas olmasına yol açıyor.
Hatta birçok kişi, hayvanlarına duyduğu sevgiden ötürü, kendi kaynaklarını yahut ayrıcalıklarını kısıtlamak üzere fedakârlıklar yapmaktan çekinmiyor. Misal formda, veganlık ve vejetaryenlik üzere ömür biçimleri da bu hassaslığın bir yansımasıdır. Sıhhat nedenlerinin ötesinde, bu tercihlerin artan bir halde hayvanların yaşadığı zorluklara karşı duyulan empatiyle formlandığı görülmektedir.
Araştırmalar ayrıyeten, hayvanlarla olan bu bağın, ırkçılık ve öbür toplumsal önyargılardan uzak bir tavrı teşvik ettiğini ortaya koyuyor. Hayvanlara gösterilen yakınlık, insanın yalnızca kendine değil, tüm hayatı kapsayan bir empati geliştirmesini sağlıyor. Bu empati, çocukluk yıllarında evcil hayvanlarla kurduğumuz bağlantılar yahut kitaplarda gördüğümüz hayvan figürleri ile başlar ve vakitle derinleşir.
